Klimmen op de Fredberg

Ik zit op de helft van dit avontuur! Ah wat gaat het snel! En hoe kan ik dit nou beter vaststellen dan drie dagen in de jungle. Drie dagen uit het drukke Paramaribo en drie dagen wandelen, klimmen en genieten tijdens de Fredberg trip. Dus bereid je maar weer voor op een mega lang verhaal, want ik vind het heerlijk om alles zo lekker uitgebreid te typen.
Donderdagochtend om half 8 werd ik verwacht bij het su4you kantoor. Aangezien ik vorige keer te laat was, had ik me goed voorbereid en de dag ervoor een taxi gereserveerd. Uiteindelijk gingen we pas om kwart over 8 vertrekken omdat we op super veel anderen moesten wachten, maar dat terzijde. We vertrokken met een busje vol, 29 man om precies te zijn. Een groep, waaronder ik en een deel van het vriendinnengroepje verblijven 2 nachten en een andere groep verblijft 3 nachten. Onze gids Ralf ging mee en vertelde kort hoe en wat. Natuurlijk stopten we onderweg weer 5 keer om eten op te halen, onze kok op de pikken, nieuwe banden mee te nemen en natuurlijk voor de plassers onder ons. De rit zou 3,5 uur duren, je raadt vast wel dat dit langer heeft geduurd, namelijk 5 uur. Na 4,5 uur stopte de verharde weg en gingen de we de rood gekleurde grindweg op. Steeds dichter bij de jungle. Na een mega hobbelig ritje sloeg de chauffeur af. Een verstopt weggetje tussen alle bossen. Wanneer ik uit de bus stapte, voelde ik meteen al de rust. We liepen door bomen en mooie bossen en waar je alleen de vogels hoort fluiten. Heel vet. Op een open stuk is er een basiskamp, of zoals de Surinamers het noemen; zintete, geïnstalleerd. Het is een groot houten hutje met op de begane grond de tafels en keuken, en op de zolder de bedden. Buiten staat een mooi sanitair hokje met douches en wc’s, en er is een grote steiger die boven de Saramaccarivier is bevestigd. Best wat luxe voor een basiskamp. Na onze lunch naar binnen te hebben gewerkt was het nog een beetje een raadsel of we de berg op zouden gaan of hier zouden blijven. Gelukkig was onze gids op den duur in een goede bui en konden de mensen die 2 nachten verbleven, de berg op. Ik deed dus m’n bergbeklimmingsoutfit aan, vulde m’n flesjes en was er helemaal klaar voor. Met de bus werden we bij een ander open stukje gebracht waar de jungletocht begon. We liepen eerst op een prima vlak stukje voordat we stopten bij een grote granieten blok. Hierna werd de tocht meer heuvelachtig, klimmen en klauteren op steilen stukken en weer dalen. Het was bloedjeheet en na 10 minuten was ik van dat klimmen al buiten adem. Gelukkig stopten we daarna even om op adem te komen en genoeg te drinken natuurlijk. Na een tocht van 2 uur over allemaal takken, wortels, bladeren, rotsen en heuvels, kwamen we bij de voet van de Fredberg. Onderweg kregen we informatie te horen over verschillende planten en bomen en de tarantula spin. Niet gezien hoor, alleen het holletje was al genoeg. Wel hebben we een kogelmier gezien. Een 5 cm grote zwarte mier, die zijn naam te danken heeft aan de pijn die hij kan geven als hij je zou bijten. Goed, klaar voor de zware klim. En die was me een partijtje steil. Gelukkig waren en touwen langs de route bevestigd waaraan je je soms naar boven kon hijsen. Dit geklauter duurde een half uur, gelukkig, want het verliep niet erg soepel in onze groep. Iemand ging door haar enkel en daarnaast begon het keihard te regenen. Op de top van de berg kwamen we bij een kamp, het was inmiddels 6 uur. Iets minder luxe dan het basiskamp, maar ik vond het een prima kamp voor in de jungle. We konden helaas niet genieten van het uitzicht die de Fredberg ons zou kunnen geven want het regende nog steeds. Na de hangmatten en klamboes te hebben opgehangen, zaten we met z’n allen gepropt aan de picknick tafel in het keukenhokje. Het werd donker, het regende nog steeds pijpenstelen en iedereen werd iets chagrijniger omdat alles nat was en we niks anders konden doen dan zitten aan het picknicktafeltje. Na een laat avondmaal is iedereen maar zijn hangmat in gedoken. Het was een hele koude nacht want ja het bleef maar regenen. Om 6 uur stonden onze wekkers om de zonsopgang te kunnen zien en te genieten van de vogelgeluiden en het geluid van ontwakende apen. Gelukkig heb ik deze geluiden wel kunnen horen vanuit m’n hangmat want ja, het regende nog steeds! Iets later in de ochtend was het droger en liepen we met onze koffie richting het mooie uitzicht. Super mooi al die bomen te zien die een beetje bedekt waren met de ochtendmist. Met gevaar voor eigen leven werden er foto’s gemaakt op de gladde rots. Maar we hebben mooie foto’s hoor! Na een ontbijtje werden de spullen weer gepakt en stond de route  terug op de planning. Ik vond het uitzicht en de belevenis zeker de moeite waard, het had alleen nog leuker geweest als we konden genieten van een droge en mooie zonsondergang en -opgang. Gelukkig was het tijdens de jungletocht droog en natuurlijk weer bloedjeheet. Weer terug bij het open stuk aangekomen, vroeg onze gids of nog iemand mee wilde om te kijken naar de rode rotshaan. De diehards onder ons mochten nog drie kwartier opnieuw klimmen en klauteren. Je snapt dat ik dit wel gedaan heb, ik kan zo’n rode haan niet missen natuurlijk. Helaas zonder een haan te hebben gezien, maar wel weer een prachtig uitzicht, gingen we bezweet terug in de bus richting het basiskamp. Ik vond de jungletocht geweldig! De geluiden, de bomen, planten en bloemen waren prachtig. Op de steile stukjes na helemaal niet zwaar en prima te doen. We hebben zelfs mooie blauwe vlinders, padden en een paar aapjes gezien! Dat waren ook de enige dieren van heel de tocht. Terug in het basiskamp eerst een lekkere spaghetti als lunch en daarna de bikini’s aan om lekker af te koelen in de rivier. We konden aan een touw het water in springen. Ik moest me hier wel even mentaal op voorbereiden hoor. Het was best hoog en met m’n hoogtevrees niet heel prettig. Maarja ik heb het toch even gedaan. Leuk filmpje hierbij als bewijs :)
Rond 5 uur in de middag begon het te regenen. Dus eerst douchen onder een ijskoude douche, ben ik gewend dus dat scheelt, en daarna met z’n allen spelletjes gespeeld. Heel gezellig. Na een heerlijk avondmaal hebben we nog meer spelletjes gespeeld, gezongen en gelachen, want vanwege de harde regen mochten we de nachtwandeling niet maken. Daardoor kregen we de optie om vroeg op de zaterdagochtend de wandeling alsnog te maken. Om kwart voor 6 stond dus de wekker om nog in het donker de dieren te kunnen zien. Deze nacht sliep ik in een prima bed, waar ik steeds de regen hoorde kletteren op het dak en een aantal vogels hoorde fluiten. Na een kort nachtje gingen onze wekkers voor de wandeling. Aangezien het nog steeds aan het regenen was, mochten we ook deze wandeling niet maken. Iedereen ging weer slapen totdat onze gidsen ons wakker kwamen zingen met koffie in hun handen. Het was licht en wie zin had mocht met zijn of haar regenjas aan alsnog een ochtendwandeling maken. Met een paar anderen liepen ik eerst over de rode grindweg, die ondertussen in modder was veranderd, en daarna een stukje door de jungle. Vanwege de regen hebben we hierbij ook geen dieren gezien, maar een wandeling in de ochtend was niet verkeerd. Na een heerlijk ontbijt met vers fruit, baka bana en broodjes gezond werd er nog een beetje uitgerust. Er werden nog een aantal spelletjes gespeeld en de spullen alvast ingepakt. Aangezien het nog steeds regende, alles nat was en niemand echt meer in de mood was om te gaan zwemmen, zijn we na de lunch terug gelopen richting de bus. Met nog een laatste groepsfoto en daarna afscheid te hebben genomen van Ralf (want die bleef in het basiskamp), zaten we met onze modderige voetjes in de bus. Een rit van 4 uur om dan lekker warm te kunnen douchen. Ik vond de trip echt geweldig, alles was heel mooi, maar de regen was echt enorm balen :(. Terug in Paramaribo merkte ik meteen dat de rust weer weg was. Dat is natuurlijk omdat het een drukke stad is, maar daarnaast vond de laatste dag van de vierdaagse wandelmars plaatst. Overal file, overal mensen en overal getoeter. We zijn toen gewoon maar uit de bus gestapt en naar een rustig stukje gelopen waar we een taxi konden bellen. Wel leuk om nog een stukje van deze feestelijke wandelmars te kunnen zien. Mega veel muziek, mega veel dansende mensen en enorm veel gezelligheid! Hierna met z’n vijven een taxi in gepropt, waar we even zagen hoeveel het ook geregend heeft in Paramaribo. Alle straten stonden blank en ik denk dat het water tot je knieën zou komen. Gelukkig veilig thuis gekomen waar ik eerst mijn stinkende kleding in de was heb gegooid en daarna zelf onder de douche ben gesprongen. Nu denk je vast; ze gaat lekker uitrusten, no no. Aangezien een paar vriendinnen een huisfeestje gaven, moest ik hier natuurlijk ook nog even langsgaan. Een hele gezellige avond, waar ik eigenlijk met een beetje tegenzin binnen 5 seconden ben overgehaald om ook nog te gaan stappen, lag ik om half 5 in bed. Deze zondag ga ik sowieso gebruiken met slapen en uitrusten, even een luiaard spelen :)

Veel liefs, groetjes en kusjes