Basisschool in het binnenland

Wat was deze week een geweldige en leerzame ervaring! Een vriendin zou afgelopen zondag vertrekken naar het binnenland waar ze een hele week ging verblijven. Ze vroeg of ik mee wilde en dit leek mij natuurlijk mega vet! Na appjes en mailtjes te hebben gestuurd naar haar contactpersoon kon ik niet als extra persoon mee. Toen heb ik zelf contact opgenomen met de schoolorganisatie, ook dit kon niet anders geregeld worden. Ik vond het zo balen.

Zondagochtend, na een avond stappen, werd ik die ochtend om 7 uur wakker gebeld dat ik toch mee kon naar het binnenland! Binnen 2 uur moest ik klaar zijn. Je kent me, dit bracht wat stress met zich mee. Spullen pakken voor een hele week, een onderzoek inleveren, douchen en ontbijten. Maar ik heb het gered. Er stond me een week stage lopen op een basisschool in het binnenland te wachten. We vertrokken om 9 uur in de ochtend met 4 stagiaires met de bus naar Atjoni. Dit is een soort station voor alle boten die vanaf hier vertrekken naar de plaatsjes langs de Surinamerivier. Hier stapten wij met al onze tassen in het bootje. Samen met andere lokale bewoners zijn we richting de plaatsjes gevaren. Na 2 uur kwamen we aan bij onze verblijf in Botopasi. Dit verblijf is een soort vakantiehuisje wat grenst aan het dorpje Botopasi. Na onze spullen op de goede plekken te hebben gezet, ons om te hebben gekleed en wat spelletjes te hebben gespeeld, zijn we met de verhuurder van het huisje richting het dorp gelopen. We gingen namelijk kennis maken met de directrice van de school. Heel bijzonder om door het dorpje te lopen, alles van zo dichtbij te kunnen zien. Huisjes van steen en rieten dakjes en huisjes van golfplaten. Na een wandeling door het dorpje en de directrice te begroeten, liepen we nog even langs de bakker voor verse broodjes. Bij thuiskomst hadden we een lekkere studentenmaaltijd in elkaar geflanst en gingen we vroeg naar bed voor de stageweek.

Op stage keken wij, maar ook de kinderen hun ogen uit. Vier blanke (bakra) mensen op hun schoolplein. Dat vonden ze erg bijzonder. Ik heb deze week weer stage kunnen lopen in een groep 3, die nu bestond uit 30 kinderen. Aah wat een verschillen heb ik hier gemerkt. Heel veel verschillen met Nederlands onderwijs natuurlijk maar ook zeker veel verschillen met mijn stageschool in Paramaribo. Elke ochtend begon heel de school met het zingen van het volkslied en het ophangen van de vlag. Hierna begonnen de leerlingen in hun eigen klas met het zingen van liederen. De lessen daarna werden zo anders gegeven. Heel klassikaal, heel veel gedoceerd en een strenge leerkracht die leerlingen discipline aanleert. Methodes die best oud zijn, die ook niet aansluiten op elke groep en tafels en stoelen die half kapot zijn en totaal niet passen bij de lengte van de leerlingen. Wat een mega verschillen! En de kinderen zitten met een lach op hun gezicht op school, geweldig om te zien. Ook hoorde hier natuurlijk nog een les geven bij. Ik gaf rekenen en bij deze les merkte ik dat het zo anders gaat dan in Nederland. Persoonlijke hulp waren de leerlingen niet echt gewend en wisten hierbij ook geen houding aan te geven. Toch probeerde ik de leerlingen te helpen, te begeleiden op de manier die ik zelf gewend ben. Na vier dagen stage hebben we een korte presentatie aan het team gehouden van wat we afgelopen dagen hebben geleerd of wat ons is opgevallen. De leerkrachten vonden het leuk om te horen wat wij allemaal hebben gezien en meegemaakt. De leerkracht van mijn groep zei zelfs dat ze van mij ook wat geleerd had, een groot compliment dus!

De stagedagen waren net zo kort als in de stad. Dit betekende niet dat we elke middag maar hebben geluierd. Op maandag en dinsdag zijn we door een bootje opgehaald om naar een andere dorpje te gaan. Hier hebben we de crèche beschilderd. Op alle kale witte muren hebben we dieren, bloemen, bomen en fruit geschilderd. Wat was het gezellig! Ook hier krijg je weer een besef dat je niet in het centrum bent. Bijna alle vrouwen die daar werken spraken geen Nederlands maar Saramaccaans. Toch hebben we met de woorden boom, mooi en een paar gebaren kunnen schilderen wat zij wilden. De vrouwen en de kindjes waren er erg blij mee. Heel gaaf om dat te doen.

Vrijdag ochtend zijn we terug gegaan naar Paramaribo. We waren allemaal super moe na deze intensieve week. We vonden het allemaal wel een hele gave ervaring!

Binnenkort volgt de blog van het weekend :)