Apoera, Avanavero & Blanche Marie

Dit weekend was fantastisch! Zo veel genoten van wat we hebben gezien! Vrijdagochtend om 6 uur opgehaald worden, althans dat hadden we met onze gids (Kenny) afgesproken, dat betekende om half 7 in de jeep zitten. Suriname en de tijd, we kennen het ondertussen. Onze tassen werden in de achterbak van de jeep gelegd en we propten ons met nog een andere gids in de krappe jeep. Bij Lelydorp, een klein stukje van Paramaribo af, maakte we onze eerste stop. Hier kregen we koffie en een lekker Surinaams broodje als ontbijt. Het broodje was heerlijk, de koffie iets minder. Ik vroeg namelijk om koffie met een beetje melk, uiteindelijk kreeg ik melk met een beetje koffie. Maar dat terzijde. Na het ontbijtje achter onze kiezen te hebben, stapte we weer in de jeep. De volgende stop was bij een supermarkt waar we wat biertjes insloegen voor de avonduren. Bij deze stopplek was ook ongeveer het laatste stukje geasfalteerde weg voordat we de rode zandweg op gingen. Mijn hemel wat een hobbelig ritje. Na 3 uur stopten we bij een Marron dorpje voor een plaspauze, een lunch en een fotoshoot op de mooie lange brug. De volgende 4 uur touren op het rode zand was net zo hobbelig als daarvoor, maar echt door een prachtige omgeving. We zijn onderweg gestopt vanwege een aapje in de boom en een schildpad en een goudhaas (Agoeti) op de weg.

Eind van de middag, na een rit van 9 uur!!!! kwamen we bij Apoera aan. Eerst bezochten we een verlaten treinstation. Samen met een 80 kilometerslange spoorweg is dit treinstation jaren geleden aangelegd voor de bauxietwinning. Uiteindelijk is de spoorlijn nooit gebruikt. Het was heel cool om even in het treinstation rond te lopen. Het stonk er vreselijk naar vleermuizen, die zich overal verstopten, en waar oude treintoestellen zijn overgenomen door de natuur. Ik heb te veel films gezien want je kon het treinstation vergelijken met een hangplaats voor zombies. Na even rond te hebben gekeken reden we verder richting de bewoonde wijken van Apoera. Een Marron en Inheems dorpje. Hier kregen we de mogelijkheid om wat zelfgemaakte sieraden te kopen van de lokale mensen. Ze wisten dat we kwamen want de vrouwen en kinderen stalden hun sieraden mooi voor ons uit. Ze keken toe hoe wij met bewondering hun, van-zaden-gemaakte armbandjes, bekeken. Met allemaal een armbandje gekocht te hebben, werden de plastic tassen weer gevuld met de sieraden en vertrokken wij verder het dorpje in. Het was best een groot dorpje. Met een eigen politiebureau, middelbare school, genoeg basisscholen en overige bedrijven werd het dorp gevuld. Deze avond sliepen we bij Tante Annie. Onze gids Kenny vertelde dat het normaal is om een vrouw tante te noemen, ook al is ze geen familie van je. Deze vrouw had een erf met 3 huizen en een tuintje waar ze haar groente verbouwt. De huizen bestonden uit een aantal kamers die ze verhuurde voor gasten en vakantiegangers. Met z’n drieën kregen we een kamertje met een mega gammel stapelbed. Ik sliep van boven. M’n lattenbodem bestond uit 3 latjes en de rest was gaas. Je snapt vast dat dit niet heel comfortabel en veilig sliep. Kenny had voor ons een heerlijke pasta gekookt en we sloten de avond af met een aantal spelletjes en een biertje. Ik heb deze avond ook de grootste mot ooit gezien. Ik denk dat hij wel 30 cm breed was. Echt een beetje eng. Uiteindelijk met veel geklauter lag ik in het gammele bed. Ohja het dorpje had ook mega veel honden. Die vonden het leuk om even een feestje te vieren ofzo want we hebben amper kunnen slapen van al dat geblaf.

Na een kort nachtje werden we om half 8 bij het ontbijt verwacht en vertrokken we kort daarna weer verder. Net een roadtrip. Onze eerste stop, weer een uur over een hobbelige weg, was bij Avanavero. Een mooi afgelegen plekje dat bestond uit een aantal hutten tussen mega veel palmbomen en wat gegrensd is aan een rivier. Deze hutten worden gerund door een familie. Ze hebben ook op een eilandje iets verder een paar hutten neergezet. Op dit eilandje verblijven ook brulapen. We gingen met een bootje naar dat eiland toe om natuurlijk die brulapen te zien en even te chillen bij een stroomversnelling. Onderweg kwamen we kaaimannen en ara’s tegen. Het eiland was echt prachtig! We liepen door de jungle en over keien. Uiteindelijk kwamen we bij een stuk stroomversnelling waar je in kon zitten. Natuurlijk heb ik dat even gedaan. Lekker afgekoeld en met een prachtig uitzicht overal om mij heen. Op de terugweg weer lekker klimmen over de keien en terug de boot in. Helaas geen brulapen gezien maar op de terugweg in de boot hebben we wel nog een paar otters!

Terug bij de jeep kregen we een stuk watermeloen en maakten we kennis met een vogelspin. Zwart en harig. Meer hoef ik er niet over te zeggen. We vervolgden onze roadtrip naar Blanche Marie. En deze weg was nog hobbeliger, niet te geloven. Na weer 3 uur kwamen we aan bij onze slaapplek dicht bij de Blanche Marie vallen. Ik was de jeep schijtbeu dus was blij dat ik weer mocht lopen. We sliepen in een mooie grote houten hut in een hangmat met zo’n prachtig uitzicht! Een beekje en aan de andere kant de jungle. En die geluiden!!! Beautiful. We liepen met de andere gids naar de Blanche Marie vallen. We liepen langs een aantal hutten die net als onze hut naast het beekje stond. Onderweg hebben we nog van dichtbij doodskopsaapjes gezien. Echt geweldige beestjes! De vallen waren echt prachtig. Allemaal keien waar water tussen stroomde en waar overal watervallen waren. Na een frisse duik en even onder de keiharde waterval te hebben gestaan, gingen we terug naar onze hut. Hier stond een heerlijk avondmaal op ons te wachten. Na het eten even onder de koude douche gesprongen en warme kleding aangetrokken voor de nachtelijke avondwandeling. Eerst een stukje met de jeep de jungle in en daarna nog een stukje lopen. Geen spannende dieren gezien, een Jaguar zou toch wel leuk zijn om vanuit de jeep te spotten, maar helaas we moesten het met een nachtzwaluw en een krekel doen. Was toch ook wel bijzonder. Terug in de hut nog een biertje en wat spelletjes en dan naar bed. Mijn hangmat hing op de beste plek. Ik kon vanuit die hangmat kijken naar het beekje, de jungle en de sterren die zich aan de hemel bevonden. Ik heb heeeerlijk geslapen in de hangmat. Het geluid van het water en alle vogels was zo rustgevend. Wanneer de zon opging werd ik wakker en heb ik zo heerlijk kunnen genieten van het uitzicht. Ara’s die overvliegen en de vissen die even een sprongetje in het water maken. Ik wil echt omschrijven hoe mooi en rustig het hier was maar dat is echt onmogelijk. Hopelijk laten de foto’s een goed beeld zien.

Na een lekker ontbijtje nog kunnen uitrusten, genieten in de zon en van het uitzicht. Ik kon er naar blijven kijken. We zijn nog met z’n drieën op zoek gegaan naar nog meer aapjes maar die hadden zich ergens goed verstopt. Terug in de hut pakten we onze spullen weer in en stapten we in de jeep voor de 9 uur lange rit terug naar Paramaribo. Onderweg tussen de buien door nog even een foto kunnen maken op de jeep en weer gestopt bij Witagron voor de lunch. De terugweg was lang, hobbelig en we hadden het allemaal gehad. Wanneer de banden van de jeep weer het asfalt op reden, begonnen we allemaal te juichen. Thuis gekomen namen we afscheid van onze gids en gooiden we gelijk onze vieze kleding in de was. We ploften in de stoelen om nog eens tussen alle foto’s te bladeren en nog eens na te bespreken wat we allemaal wel niet gezien hebben. Het was echt een heerlijk weekend!

De vakantie is echt voorbij gevlogen, maar ik heb enorm genoten. Deze week elke dag naar stage om veel aan mijn onderzoek te werken. Het is wel weer een beetje balen om elke dag de wekker om half 6 te horen afgaan. Maar goed, lekker terug in het dagelijks ritme :)